Color of Autumn

Hej Misiaki!

 Jak się macie?

Czy Wy też nie możecie uwierzyć, że środa powoli dobiega końca? Ja znów straciłam poczucie czasu, ale tym razem mnie to cieszy, bo dwa pierwsze dni tygodnia zawsze są męczące, a teraz mam już weekend, wooohooo! Z racji tego postanowiłam naskrobać tu kilka słów i pokazać Wam efekty spontanicznej jesiennej sesji, którą poczyniłyśmy z Natalią już spory czas temu. Wtedy jeszcze świat był pięknie kolorowy, natomiast obecnie za oknami mamy tylko szarość... ale jeszcze tylko tydzień i zaczniemy nowy miesiąc, nie mogę się doczekać!

Co do sesji - była bardzo spontaniczna i ekspresowa, ale efekty bardzo mi się podobają, są dokładnie takie, jak lubię najbardziej: pełne ciepłych barw, uśmiechu i radości zatrzymanych w kadrach. 

Mam nadzieję, że Wam także przypadną do gustu, koniecznie dajcie znać co sądzicie w komentarzach!

Tymczasem żegnam się z Wami, nie mam dziś weny więc zamiast własnych słów - posłużę się cytatami, które ostatnio wpadły mi w oko. 

Enjoy!

* * * 

"Wiem, że czasem zdarza ci się wpuścić do swojego życia kilka niewłaściwych osób. No mała, sama przyznaj - zdarzyło ci się to już kilka razy. Kiedy w końcu się nauczysz, że nie każdy zasługuje na twoje bezwarunkowe oddanie i ślepe zaufanie? I kiedy już wpuścisz tego gościa (w nieco zabłoconych butach), który bezceremonialnie przekracza próg i rozsiada się wygodnie w twoim życiu niczym na wyjątkowo miękkiej kanapie...wiesz, on liczy, że zaangażujesz się jak na prawdziwą gospodynię przystało. Że zaproponujesz kawę/herbatę/ciasteczko (i może frytki do tego?!). Jednak ty bez żadnych wątpliwości uwijasz się niczym mrówka byleby tylko zadowolić swego gościa. Aż w pewnym momencie jesteś już bardzo zmęczona i chętnie odsapnęłabyś chwilę na swojej miękkiej kanapie...ale nie możesz, bo twój gość zajmuje ją całą i kompletnie nie rozumie, że potrzebujesz oddechu. Siedzi i bezczelnie patrzy ci w oczy, oczekując tego co zwykle - posłuszeństwa i stu procentowego zaangażowania. W tym momencie powinnaś bez chwili wahania wyprosić krnąbrnego gościa za drzwi i już nigdy więcej mu nie otwierać. Zamiast tego ty siadasz skulona w kącie, zanosisz się płaczem, a twoje ramiona drżą, sama nie wiesz czy z bezsilności czy czystej złości. I widzisz, dziecino, znów dałaś się bezczelnie wykorzystać, znów sądziłaś, że twój gość ma dobre zamiary i na pewno nie zechce cię skrzywdzić. Znów uwierzyłaś, że wszyscy ludzie są dobrzy - i po co ci to było? Żebyś teraz bezsilnie osuwała się po ścianie, pełna bólu, zwątpienia i rezygnacji? Mała, ja cię proszę. Naucz się w końcu, że nie wszyscy ludzie zasługują na to, aby przekroczyć próg twojego świata. Następnym razem zastanów się dziesięć razy czy ktoś, komu z taką łatwością zaufałaś nie naniesie syfu do twojego względnie uporządkowanego świata. Potem będziesz musiała sprzątać ten bajzel, a uwierz, że zasługujesz na więcej. Wierzę, że potrafisz i że to był już ostatni raz, kiedy tak beznadziejnie dałaś się zranić. Teraz wstań i idź dalej, bo nie jesteś sama. I nigdy nie będziesz."

(tekst mojego autorstwa)

"Uśmiechnął się do niej los. Potem okazało się, że był to uśmiech ironiczny." 

— Horacy Safrin

"Zasnąć i zapomnieć - albo nie: wyrwać się z tego miasta i gdzieś na uboczu stworzyć choćby kawałek życia takiego, jak te najlepsze, bezpowrotnie minione dni, jak te wizje teraźniejszości, wolne od przypadku i nudy, piękne jak dzieła sztuki w swej koniecznej harmonii, a jednocześnie lotne w dowolności i fantazji jak puszki kwiatów pędzone wiatrem nad łąkami."

— Witkacy Pożegnanie jesieni

"Trzeba się nauczyć zapominać o cudzych obietnicach."

— Henning Mankell

Stylizacja:

Sukienka - SH/ Sweter - SheIn / Botki - Deezee 

"Ludzi coraz więcej, a człowieka coraz mniej."

— Edward Stachura - Siekierezada

"Zrozumiałem, że gdy się raz odejdzie, nie ma już prawdziwego powrotu. To dotyczy wszystkich sytuacji tego typu."

— Sławomir Mrożek

“Najtrudniejsze słowo - przepraszam.”

Barbara Rosiek “Pamiętnik narkomanki”

"Jest pewna życiowa prawda, którą poznałem korzystając z psychoterapii, zaś milionom Czechów podpowiada ją od stu lat ich własna literatura - "jeśli czegoś nie da się ukryć, naucz się o tym mówić.'' 

— Mariusz Szczygieł

"Teraz nareszcie wiedział, co zrobi. To było całkiem proste! Przeskoczy przez całą zimę i jednym długim susem znajdzie się w kwietniu. Nie ma powodu do zmartwień, absolutnie żadnego! Wystarczy zrobić sobie przyjemny dołek do spania i niech się świat toczy własnym torem. A kiedy się obudzi, wszystko będzie tak, jak powinno być."

Tove Jansson, Dolina Muminków w listopadzie

"Mała, nie potrafisz zrozumieć rzeczywistości, w której się znalazłaś, bo próbujesz znaleźć miód w musztardzie i dziwisz się, że nie jest słodka. 

To prawda, że ten mężczyzna, którego pokochałaś, nigdy nie pozwoliłby ci tak cierpieć. To prawda, że on zjawiłby się pod twoimi drzwiami, wziął w ramiona i tulił do ostatniej łzy. To prawda, że w jego miłość i zaangażowanie nie musiałabyś nigdy wątpić, będąc całym jego światem. To wszystko prawda, tylko że… on nigdy nie istniał. 

Tak bardzo chciałaś kochać, że stworzyłaś sobie w głowie tę jego wersję, za którą gotowa byłaś oddać życie. To była twoja miłość, Mała, to nie był on."

'To nie jest taki smutek, że chce ci się płakać; to smutek, od którego boli cię szyja. Smutek jak reumatyzm.'

— Jakub Żulczyk

* * * 

Zdjęcia wykonała niezastąpiona Natalia Żygłowicz <3

Całusy,

xoxo